"Kadere inanıyordu. Ama kendi yazgısında onun dışındaki herkes baş roldü. O ise sessizce bu durumu kabulleniyordu. Onların evliliği birbirlerine tutunmuş iki yaralı yüreğin birleşmesiydi. Birbirinde can bulup, beraber ayakta kalacaklardı."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Takip Et
Bazen yokluk sarar etrafını. Sevgi yokluğu, şevkat yokluğu, anlayış yokluğu anlaşılmama yokluğu. O kadar yokluğun içinde varlığını bir türl...
-
Yaşlanıyorum Azizim... Gün geçtikçe yaşlanıyorum. İçim kuruyor sanki! İyi niyetlerim bir bir dökülüyor, Sonbaharın hüznünde kayboluyo... -
Kitap okumayı o kadar çok özlemişim ki, yazmaya vakit bulamıyorum. Gülcihan Elif’in hikâyeleri öylece bir kenarda beni bekliyor. Bekle... -
Eskiden çok sosyal bir insandım. Geçen gün bir arkadaşımla konuştum, “eve girmezdin sen” dedi. Uzun zamandır da evden çıkmıyorum. ( 5 yıl ...
Takip Et
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder