30 Ocak 2022 Pazar
"Cumbasında sardunyalar açan evlerde bambaşka kokar bayram. Kapı arkasında nakışlı yorganı ve basma kumaştan yer yatağı ile her daim hazırdır tanrı misafirlerine, naftalin kokusu sarar sarmalar odayı. Sedirinde oturur dalar gidersin huzurun içine. Elinde demli çayın gözlerinde ağırlanmanın mahcubiyeti… Kendine has kokusu vardır o evlerin! Toprak gibi, biraz rutubet az da naftalin ve duvarında kah kapaklı kah pazen perde ile kapanmış gizemli ahşap dolabın kokusu… O evlerde ağırlanmakta ağırlamakta bir ayrıcalıktır."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Bazen yokluk sarar etrafını. Sevgi yokluğu, şevkat yokluğu, anlayış yokluğu anlaşılmama yokluğu. O kadar yokluğun içinde varlığını bir türl...
-
Yaşlanıyorum Azizim... Gün geçtikçe yaşlanıyorum. İçim kuruyor sanki! İyi niyetlerim bir bir dökülüyor, Sonbaharın hüznünde kayboluyo...
-
Kitap okumayı o kadar çok özlemişim ki, yazmaya vakit bulamıyorum. Gülcihan Elif’in hikâyeleri öylece bir kenarda beni bekliyor. Bekle...
-
Eskiden çok sosyal bir insandım. Geçen gün bir arkadaşımla konuştum, “eve girmezdin sen” dedi. Uzun zamandır da evden çıkmıyorum. ( 5 yıl ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder