"Elif büyükler istedi diye büyümek zorunda kaldı. Hayat ondan sorgulamadan yaşamasını istemişti, o da sorgulamayı bırakmıştı. Kimse de Elif ne istiyor diye sormadı. Zamanla oda kendine bu soruyu sormayı unuttu..."
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Takip Et
Bazen yokluk sarar etrafını. Sevgi yokluğu, şevkat yokluğu, anlayış yokluğu anlaşılmama yokluğu. O kadar yokluğun içinde varlığını bir türl...
-
Yaşlanıyorum Azizim... Gün geçtikçe yaşlanıyorum. İçim kuruyor sanki! İyi niyetlerim bir bir dökülüyor, Sonbaharın hüznünde kayboluyo... -
Ben gözlerinin telaşındayken; Sükût ile kaybolmuş, sözcüklerim. Gözlerine saklanmış, Söyleyeceklerim, söyleyemediklerim. Sensiz, her yanım; ...
-
"O zamanlar çocukluğunun kurbanı oldu dilekleri. Çocukluğu ise ona ait olmayan bir nefretin kurbanıydı. Yatır Dede bir daha hiç görünm...
Takip Et
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder