Evet kabul ediyorum! Vazgeçtim. Yıldım. Yoruldum. İçim küflendi. Kalbim felç oldu, beynim kriz geçirdi. Oturdum baktım, izledim, seyrettim. Sustum, konuştum, bağırdım, çağırdım, ağız dolusu küfür ettim, güldüm, ağladım, yolculuğa çıktım, yolcu ettim. Bekledim, gelene eyvallah, gidene güle güle dedim. Sonra baktım gördüm, farkına vardım. Sonra yine baktım göremedim. Dün dünmüş, bugün bugün, zaman yarının içinde kaybolmuş! Ben zamanın içinde...
O zaman yeniden var olmak için kalemi elime almam gerekiyormuş.
Yeni bir Yalnızlığa İç Çekiş için gerim sayımı başladı
3 Mart 2017 Cuma
Yalnızlığın İç Çekişi "Umut"
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Bazen yokluk sarar etrafını. Sevgi yokluğu, şevkat yokluğu, anlayış yokluğu anlaşılmama yokluğu. O kadar yokluğun içinde varlığını bir türl...
-
Yaşlanıyorum Azizim... Gün geçtikçe yaşlanıyorum. İçim kuruyor sanki! İyi niyetlerim bir bir dökülüyor, Sonbaharın hüznünde kayboluyo...
-
Kitap okumayı o kadar çok özlemişim ki, yazmaya vakit bulamıyorum. Gülcihan Elif’in hikâyeleri öylece bir kenarda beni bekliyor. Bekle...
-
Eskiden çok sosyal bir insandım. Geçen gün bir arkadaşımla konuştum, “eve girmezdin sen” dedi. Uzun zamandır da evden çıkmıyorum. ( 5 yıl ...